حكايت سعدي
چنيــن گفت شوريده اي در عجم | بــه كسـري كه اي وارث ملك جم |
اگـر ملك بــرجم بمــاندي و بخت | تــرا كي ميسّر شـدي تاج و تخت |
اگــر گنــج قـارون به دست آوري | نمــاند مگــر آنچـه بخشي، بــري |
چــو الب ارسـلان جان به جانبخش | پســر تــاج شـاهي به سر برنهاد |
بــه تــربــت سپــردنش از تاجگاه | نــه جــاي نشستــن بـُد آماجگاه |
چنيــن گفت ديــوانه اي هوشيار | چــو ديــدش پسـر روز ديگر سوار |
زهي مُلــك و دوران ســر در نِشيـب | پــدر رفــت و پــاي پسـر در ركيب |
چنينــــست گـــرديـــدن روزگــار | سبــك سيــر و بـد عهد و ناپايدار |
چــو ديرينــه روزي ســـرآورد عهـد | جــوان دولتي ســربـــر آرد ز مهد |
مَنِــه بـر جهان دل كه بيگانه ايست | چو مطرب كه هر روز در خانه ايست |
نــه لايـــق بـــود عيش بــا دلبـــري | كــه هــر بــامدادش بود شوهري |
نكـويي كن امسال چون دِه تراست | كــه ســال دگر، ديگري دهخداست |

سلام به همه دوستانی که این وب رو مشاهده میکنن.