پرولاكتين
پرولاكتين هورمونی است که از بخش قدامی غدة هیپوفیز آزاد میشود. ترشح پرولاکتین با آزاد شدن هورمون دوپامین از هیپوتالاموس تنظیم (مهار) میشود. هورمون آزادکنندة تیروتروپین[1] مترشحه از هیپوتالاموس که باعث آزاد شدن TSH از آدنوهیپوفیز میشود، نیز باعث رهایی پرولاکتین می‌گردد. بنابراین، در کم‌کاری تیروئید افزایش تولید پرولاکتین دیده میشود. مانند سایر هورمون‌های مترشحه از آدنوهیپوفیز ترشح پرولاکتین نیز تغییرات شبانه روزی دارد (حداکثر ترشح آن طی خواب و حداقل آن بین 10 صبح تا 12 ظهر است).
پرولاکتين با مکانیسم‌های زير بر روی تخمک‌گذاری اثر می‌گذارد:
1- پرولاکتین تعداد گيرنده‌‌های LH روی جسم زرد تخمدان‌ها را افزايش می‌دهد و در نتیجه منجر به افزايش ساخت و ترشح پروژسترون در زنان میشود. به همین علت در کاهش شدید پرولاکتین اختلالات قاعدگی و ناباروری ایجاد میشود.
2- افزایش پرولاكتين با مهار ترشح GnRH موجب مهار ترشح پالسي گونادوتروپين‌ها میشود و در نتیجه افزايش ناگهاني LH در وسط سيكل را متوقف می‌کند. اين امر منجر به عدم انجام تخمک‌گذاری و یا کاهش آن مي‌شود.
3- پرولاكتين روند توليد آندروژن آدرنال را تحريك مي‌كند. افزايش آندروژن مي‌تواند سبب افزایش وزن و پرمویي گردد.
افزايش پرولاکتین اغلب ناشی از وجود تومور خوش‌خيم در قاعدة غدة هيپوفيز است، بنابراین توصیه میشود که برای تمام بیماران مبتلا به هایپرپرولاکتینوما، یک CT - اسکن یا MRI از منطقة sella turcica نیز انجام شود. علايم هيپرپرولاكتينمي در زناني كه در دوران شيردهی نیستند به صورت ترشح شير از پستان مشخص مي‌شود. پرولاكتينوما علت 20-15٪ موارد آمنورة ثانويه است. افزایش پرولاكتين ممكن است با اضطراب و افسردگي همراه باشد. براي رفع اين مشكل مصرف داروي بروموكريپتين یا کابرگولین (آگونیست‌های دوپامین) موفقيت‌آميز است اما در بعضي موارد نادر غده بايد برداشته شود (جراحی ترانس اسفنوئیدال).
بله. هر چه زودتر بارداري خارج رحمي تشخيص داده و درمان شود صدمات كمتري به لوله هاي رحم وارد شده و شانس يك حاملگي عادي را در آينده افزايش مي دهد. حتي اگر خانمي يكي از لوله هايش را از دست بدهد باز هم مي تواند مادامي كه يك لوله رحم سالم دارد بطور عادي باردار شود. با اين حال در آينده به محض آگاهي از بارداري بايد به پزشك خود اطلاع دهد تا سونوگرافي زودهنگام و بررسي هاي لازم انجام شود. با تشخیص زود هنگام و انجام عمل جراحی، احتمال بهبود کامل زیاد است. در 50 تا 85 درصد از بیماران، حاملگی‌های بعدی طبیعی هستند.
جاي اميدواري است كه اگر تحت شرايطي خانمي هر دو لوله رحم خود را از دست بدهد، مي تواند از روشهاي درمان ناباروري مانند IVF براي قرار دادن تخمك لقاح يافته در محل مناسب استفاده كند و دوران بارداري را بگذراند.
بطور كلي اين احتمال حدود 10 تا 15 درصد است، بسته به اينكه علت اولين بارداري خارج رحمي چه بوده و از چه روش درماني استفاده شده است. در واقع اگر دليل اوليه شما عفونت و انسداد لوله اي باشد ممكن است همان تاثير را بر لوله رحم ديگر شما گذاشته باشد و در اين حالت ممكن است احتمال وقوع مجدد آن به 85 تا 90 درصد نيز برسد.
1- از روشی غیر از آی‌یودی برای جلوگیری از حاملگی استفاده شود.
2- در صورت بروز هر گونه عفونت لگنی، سریعاً برای درمان مراجعه شود.
عفونت
کم شدن توانایی باروری
از دست دادن اعضایی از دستگاه تناسلی در اثر دشوار بودن عمل جراحی
شوک و مرگ در اثر خونریزی داخلی
اين تجربه ممكن است براي شما خيلي ناراحت كننده باشد، به هر حال شما يك بارداري را از دست داده ايد و اين برايتان سخت است كه بخواهيد دوباره حامله شويد. بعلاوه ممكن است تحت يك عمل جراحي قرار گرفته باشيد و در دوران نقاهت آن بسر مي بريد و تغيرات هورموني سريع نيز ممكن است حالت كلافگي و افسردگي در شما ايجاد كرده باشد. بنابراين بهتر است قبل از اينكه بخواهيد دوباره باردار شويد فرصت كافي به خود بدهيد تا از نظر جسمي و بخصوص از نظر عاطفي به وضعيت مطلوبي برسيد. بسياري از متخصصين توصيه مي كنند كه حداقل 3 ماه صبر كنيد تا بدن شما شرايط سلامتي را بدست آورده باشد. (به ياد داشته باشيد كه ريسك بارداري خارج رحمي مجدد حتي بعد از اين 3 ماه كاهش نمي يابد و به عواملي بستگي دارد كه قبلا به آن اشاره شد.) به هر حال ممكن است شما براي بارداري بعدي بسيار مشتاق باشيد و يا برعكس وحشت زده و محتاط شويد.
در عين حال همسر شما نيز ممكن است غمگين باشد و احساس درماندگي كند و در اين شرايط نداند كه چطور بايد عواطف خود را بيان كرده و از شما نيز حمايت كند. اين واقعه ممكن است زندگي مشترك شما را تحت فشار قرار دهد و از سوي ديگر ممكن است بتوانيد از اين فرصت براي نزديكتر شدن به هم استفاده كنيد؛ بيشتر در مورد احساسات و نگرانيهايتان و آنچه فكر مي كنيد با يكديگر صحبت كنيد. خيلي خوب است اگر به يك مشاور روانشناسي يا روانپزشك براي كمك در تسريع بهبودي از اين سوگ مراجعه كنيد.
بارداري خارج رحمي چطور درمان مي شود؟
روش درمان به زمان تشخيص و اينكه تشخيص چقدر قطعي باشد و همچنين به اندازه جنين و تكنيكهاي در دسترس بستگي دارد و هدف پزشك خارج كردن جنين و حفظ توانايي باروري است. اگر بارداري به وضوح در خارج از رحم بوده و اندازه جنين هنوز كوچك باشد شايد بتوان از درمان دارويي استفاده كرد. درمان غير جراحي يك بارداري خارج رحمي بدون پارگي، استفاده از نوعي داروي ضد سرطان به نام متوتركسات است كه به صورت تزريق داخل وريدي در بيمارستان يا درمانگاه بيماران سرپايي، تجويز مي شود. متوتركسات تركيبي است كه باعث مسموم شدن سلول ها و خاتمه بارداري مي شود. در صورتي كه سطح hCG پس از اين روش درماني كاهش يابد، نشانه به پايان رسيدن بارداري است و پس از آن علايم نيز بهبود مي يابندبا اين حال ممكن است بعد از استفاده از دارو نيز نهايتا نياز به جراحي وجود داشته باشد. اگر وضعيت مادر خوب بوده و جنين نيز هنوز خيلي بزرگ نشده باشد كه آسيب به لوله هاي رحمي وارد كرده باشد مي توان از جراحي لاپاروسكوپي نيز براي خارج كردن آن استفاده كرد. همانطور كه در بالا توضيح داده شد با استفاده از يك دوربين بسيار كوچك داخل لگن مشاهده شده و جراحي نيز با لوازم بسيار ريز و دقيق انجام مي شود. اين عمل با بي حسي موضعي انجام مي شود و نقاهت آن كمتر از يك هفته خواهد بود. البته نياز به تجهيزات و پزشك متخصص كاملا ورزيده در استفاده از اين روش دارد. در صورتي كه افزايش سن بارداري و سايز جنين منجر به آسيب جدي در ناحيه شده و يا خونريزي شروع شده باشد بهترين روش جراحي با بيهوشي و باز كردن شكم است تا جنين و كليه نسوج آسيب ديده خارج شود. ممكن است در شرايطي بتوان لوله رحم را ترميم كرد اما گاهي لازم است كل يك لوله خارج شود و اين مساله روي توانايي باروري در آينده تاثيرگذار خواهد بود. دوره نقاهت در جراحي شكمي حدود 6 هفته خواهد بود. بنابراين بهتر است سعي شود كه پيش از پارگي و تخريب لوله، بارداري لوله اي تشخيص داده شود. با تشخيص زود هنگام مي توان مانع از بروز خونريزي داخلي بدليل پارگي و خونريزي لوله و احتمالا از دست دادن لوله رحمي شد. اغلب بارداري هاي خارج رحمي حدود هفته هاي 6 تا 8 بارداري شناسايي مي شوند. كليد تشخيص زود هنگام، توجه به علائم و رابطه مناسب بين شما و پزشك و بحث در مورد وجود هر نوع علامت و شدت آن است.
سقط جنین هیچ تأثیری در بارداری های بعدی ندارد و به عنوان یک حادثه جداگانه محسوب میشود. با این حال، همیشه هم نمی‌توان به عنوان یک موضوع پیش پا افتاده به آن نگاه کرد، به هر حال این اتفاق یک تجربۀ ناخوشایند است. بعد از سقط جنین چه باید کرد؟
برای مطالعه متن کامل به ادامه مراجعه فرمایید:
فهمیدن دلیل اصلی سقط جنین
سلام به همه دوستانی که این وب رو مشاهده میکنن.